پُل داشت
دریاچه ای که ما را کنار ِ هم نشان می داد!
دانه
شعرهایم را تعبیر کُن.
قبل از اینکه این تسبیح
از دستت بیافتد؛
تو برگرد،
تازگی ِ نان ِ صبحانه هایت با من!
برف نشسته روی ِ سفیدی ِ گردن ِ تو
+برای ِ چند ساعت با هم بودیم...