دیگر هیچ سیگاری طعم ِ بهمن نمی دهد،
دیگر هیچ بهمنی طعم ِ آزادی نمی دهد؛

+

آسمان ریسمان می بافد

تا شب را

با تو سحر کُند؛

حالا که کسی به فکر شعر های ِ ما نیست!شاعر نباشیم شاید بهتر باشد،اینطور نیست!؟

اول ِ صبحی؛

تو بخواب، 

پاسبانی می دهم 

شب ِ چشمان ِ تو را؛

هر کس

هر کجا

سیگاری بکشد

آن جا

معبد ِ اوست

(برای آقایی که یک روز این نوشته را دوست داشت)!

چهارم شهریور

صندلی ِ روبروی ِ من خالی است

یعنی

پر است از نبودن ِ تو؛

حسین هنوز رهاست،دوازدهم شهریور؛برای ِ ایران