به هیچم نیست

باید فراموشت کنم/ چندیست تمرین می کنم/ من می توانم ! می شود !/ /آرام تلقین می کنم/ حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ..../ تا بعد، بهتر می شود ..../ فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم/ من می پذیرم رفته ای و بر نمی گردی همین !/ خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم/ کم کم ز یادم می روی/ این روزگار و رسم اوست !/ این جمله را با تلخی اش ، صد بار تضمین می کنم  

تو دیگه برنمیگردی،آخر قصه همینه.  

+به تخمای نداشته دخترِ نداشتم.